Czy w tym domu mieszka świnia?! 家、兄

Uwaga!

Dziś poznamy kanji na "dom" oraz na "starszego brata".

Ogólnie zapowiada się chlew, świnie i czarne humory z ustami biegającymi na dwóch nogach.

1. 家

Innym słowem oznaczającym "dom" (ale takim bardziej bliskim, jak własny dom) jest słowo うち, które zapisuje się w hiraganie

2. 兄

Usta na dwóch nogach.
Nie wiem co Japończycy mają do starszych braci...

Przypomniał mi się jeden żart typu tych czarnych, więc użyłam, bo mi pasował...

Uczymy się kanji - 出

W dzisiejszym odcinku poznamy kanji:

出

Wygląda trochę jak takie dwie góry (山 - やま - góra)

Wena mnie naszła dziś i ochota do rysowania.

I tak oto powstał krótki komiks do tego kanji xD

(kierunek czytania po japońsku - od prawej do lewej)

Specjalne podziękowania dla Koinu, którego imię było mi inspiracją dla imienia głównego (i jedynego) bohatera tego komiksu.
(Dziękuję również jego rybce, której nikt nigdy nic nie zawdzięcza).

I wszystkim, którzy to czytają!

Amaya

Uczymy się kanji - 茶 (herbata) i 電 (elektryczność)

Uczyć mi się ostatnio japońskiego chce, a wszystko dzięki Anko,

 która nakłoniła mnie do ścigania się z nią w memrise (www.memrise.com)

A jako, iż nauka na wspomnianej stronie opiera się na memach, 

to tym samym powstają nowe rysunki do kanji.

W dzisiejszym wydaniu notki rysunki kanji: 

茶 - herbata

電 - elektryczność

Na koniec łapcie filmik o herbatce!
Niech wam też mózg wyparuje :)

Koniec notki.

Krótka to była notka, ale za to herbatka dobra xD

Uczymy się kanji - 未、妹

¡Buenos días!

Nie ten język.

こんにちは！

Dziś będzie coś, czego nie było już dość dawno.

A mianowicie rysunki z kanji!

W sumie to jeden rysunek.

Uczmy się!

1) 未 - ミ、ま.だ  - jeszcze nie

2) 妹 - いもうと - młodsza siostra

W tym tu kanji widzimy znak na kobietę (女 おんな )

oraz poznany wyżej znak 未.

Czyli młodsza siostra to taka jeszcze nie kobieta.

妹は未だ女ではありません

Wyrażanie chęci

Wyrażać chęci możemy przy pomocy:

1) hoshii

- Jest to przymiotnik wyrażający chęć posiadania i odmienia się tak, jak -i przymiotniki.

- hoshii zawsze łączymy z partykułą ga

- w rozmowie nieformalnej desu na końcu można opuścić.

ねこ　　　　　　

猫がほしいです

Kota chcę.

何がほしいですか

Czego chcesz?

水がほしくないです

Wody nie chcę.

はなしあいて　　　　　　　

話し相手がほしい

Osoby do porozmawiania chcę.

こどものときに犬がほしかったですがあねはペットがこわいです

Gdy byłam dzieckiem psa chciałam, ale moja starsza siostra boi się zwierząt.

2) -tai

- Używamy, gdy wyrażana chęć dotyczy jakiejś czynności.

- Tworzymy dodając do czasownika końcówkę -tai na tej samej zasadzie, co grzeczną końcówkę -masu

- Po dodaniu końcówki -tai czasownik zmienia się w -i przymiotnik, przez co odmienia się tak jak przymiotniki
- Stosujemy z partykułą ga, ale w języku potocznym można użyć partykuły wo

ミルクが飲みたいです

Mleka napić się chcę.

日本に行きたいです

 Japonii do jechać chcę.

その本を読みたいです

Tamtą książkę przeczytać chcę.

コンサートに行きたくなかったです

Koncert na iść nie chciałam.

どうして日本語がべんきょうしたいですか

Dlaczego japońskiego uczyć się chcesz?

***

Wyrażanie chęci jest osobiste, tylko dana osoba wie, czego tak naprawdę chce (powiedzmy, że wie...)

Dlatego, gdy chcemy powiedzieć, że ktoś czegoś chce, wówczas użyjemy formy:

1) hoshigatte imasu

かれはすしをほしがっています

On sushi chce.

父は夏休みをほしがっていません

Tata wakacji nie chce.

- Należy pamiętać, że w przypadku mówienia o czyichś chęciach, wówczas zamiast partykuły ga użyjemy partykuły wo

2) czasownik + tagatte imasu

かのじょはりんごを食べたがっています

Ona jabłko zjeść chce.

たなかさんはあのえいがを見たがっていました

Pan Tanaka tamten film obejrzeć chciał.

***

Należy również pamiętać, iż pragnienia to strefa intymna i niegrzecznym byłoby spytać kogoś "Czy chcesz X?"

Tak więc na przykład zamiast

なしがほしいですか
Gruszkę chcesz?

zapytamy

なしを食べますか
Gruszkę zjesz?

Bento - oishii desu!

Jeśli oglądasz anime, czytasz mangę, bądź interesujesz się Japonią - z pewnością wiesz, co to jest bento.

A przynajmniej powinieneś.

Jakby ktoś jednak nie wiedział: bento to po prostu japoński lunch zapakowany w pojemnik.

I teraz tak...

Nie jest trudnością zrobienie bento w dużym pojemniku.

Mamy wtedy szerokie pole do popisu.

Możemy wymyślać, modzić, tworzyć różne cuda i dziwy.

Np. ja stworzyłam między innymi takie:

1.

 2.

 (Tu było zbyt dużo luzu i się rozwaliło)

3.

 4.

 5.

Inaczej sprawa się ma, gdy trzeba się zmieścić w małe pojemniczki.

Wtedy tak trzeba się namodzić, aby zmieściło się wystarczająco tyle, by później nie chodzić głodnym.

Mi jak widać 1 pojemnik nie wystarczył i musiałam się zapakować w 3:

Serio... Jak ci Japończycy się w to mieszczą?

Pewnie dlatego tacy są malutcy :)

A to moje małe bento pojemniczki:

Pojemnik z Mameshiba kupiony został w sklepie http://modes4u.com,

w którym kupiłam również pojemniczki na sosy.

Nawiasem mówiąc sklep polecam: mają fajne, dość tanie rzeczy do bento i nie tylko. A w dodatku przysyłają maleńki prezencik w postaci ozdobnej taśmy klejącej ;D

(tzn. ja 2 razy dostałam w prezencie taśmę klejącą)

Poniżej na zdjęciu moje nowe pojemniczki na sosy i prezencik (zapakowany był w torebeczkę z koniem :D):

Konstrukcja -te imasu / -te imashita

Konstrukcja -te imasu / -te imashita służy dla określenia czynności wykonywanej przez dłuższy czas 

(w teraźniejszości lub przeszłości).

Forma twierdząca: - te imasu | - te imashita

Forma przecząca: - te imasen | - te imasendeshita

Forma pytająca: - te imasuka | - te imashitaka

Forma pytająco-przecząca: - te imasenka | - te imasendeshitaka

Przykłady:

1. 私は本を読んでいます.

わたしはほんをよんでいます.

Czytam książkę.

2. お父さんは寝ていますから、静かにしてください。

おとうさんはねていますから、しずかにしてください。

Ojciec teraz śpi, więc bądź cicho.

3. 昨日はテレビを見ていました。

きのうはテレビをみていました。

Wczoraj oglądałam telewizję.

Tworzenie formy -te czasowników:

Forma koneksywna:

W przypadku czasowników, których temat kończy się na samogłoskę, wystarczy po prostu dodać końcówkę -te, np.

patrzeć: mi(ru) - mite

spać: ne(ru) - nete

jeść: tabe(ru) - tabete

Z czasownikami, których temat kończy się na spółgłoskę, jest nieco większy problem.

- s przechodzi w -shi i otrzymujemy -shite

np. s(uru) - shite - robić

- k przechodzi w -i i otrzymujemy -ite

np. aruk(u) - aruite - spacerować

hatarak(u) - hataraite - pracować

- g przechodzi w -i i udźwięcznia -te, czyli otrzymujemy -ide

np. oyog(u) - oyoide - pływać

- n, -m i -b przechodzą w -n i udźwięczniają -te, czyli mamy -nde

np. yom(u) - yonde - czytać

nom(u) - nonde - pić

shin(u) - shinde - umierać

asob(u) - asonde - bawić się

- w, -r i -t przechodzą w -t, czyli mamy -tte

np. wakar(u) - wakatte - rozumieć

au (temat aw) - atte - spotykać

kaer(u) - kaette - wracać

mat(su) - matte - czekać

Formy -te imasu / -te imashita często używa się do opisu pogody,np:

1. 雨が降っています。

あめがふっています。

Pada deszcz.

2. 昨日は雪が降っていました。

きのうはゆきがふっていました。

Wczoraj padał śnieg.

3. 風が吹いています。

かぜがふいています。

Wieje wiatr.

4. 晴れています。

はれています。

Jest pogodnie.

Niektóre czasowniki występują w czasie teraźniejszym jedynie w konstrukcji -te imasu.

Zwykle ich formy słownikowe oznaczają czynność, która ma być wykonana w przyszłości.

Do takich czasowników należą m.in.:

benkyou-suru | benkyou-shite imasu (uczyć się)

hataraku | hataraite imasu (pracować)

sumu | sunde imasu (mieszkać)

tsukareru | tsukarete imasu (zmęczyć się, być zmęczonym)

shiru | shitte imasu (wiedzieć)

motsu | motte imasu (mieć, posiadać)

niru | nite imasu (być podobnym)

Czyli jak widać są to czynności, o których wiemy z pewnością, że będą trwały przez dłuższy okres czasu.

1. あんこさんは日本語を勉強しています。

あんこさんはにほんごをべんきょうしています。

Anko uczy się japońskiego.

2. 私は猫が持っています。

わたしはねこがもっています。

Mam kota.

3. イギリスで住んでいます。

イギリスですんでいます。

Mieszkam w Anglii.

Kocia notka (uczymy się kanji - 猫 i kocie potwory i legendy)

W Japonii koty są uważane zarówno jako pomyślne, jak i straszne.

Sposób, w jaki koty myją swoje pyszczki wygląda, jakby przyzywały szczęście,

dlatego kotki w takiej pozie są przedstawiane jako talizman szczęścia "maneki neko" 

(kiwający kot, witający kot, kot szczęścia). 

W sklepach i restauracjach zwyczajowo stoi już sobie figurka maneki neko zapraszająca klientów.

Gwoli wyjaśnienia: w Japonii przywołujemy kogoś gestem kiwającej dłoni: wnętrzem dłoni do przodu i kiwamy - dla nieogarniętych obcokrajowców może to być źródłem nieporozumień, gdyż gest ten nam bardziej kojarzy się z machaniem komuś na pożegnanie, a nie przyzywaniem kogoś do siebie (u nas gest przyzywania wygląda odwrotnie - do przodu zwrócona jest zewnętrzna część dłoni).

Z drugiej strony, były czasy, kiedy wierzono, że koty mogą zmieniać się w potwory.

Bakeneko

Wśród wielu japońskich duchów (youkai) jest wśród nich bakeneko (化け猫) - czyli kot potrafiący zmieniać swoją postać.

Bakeneko mogą przyjąć ludzki kształt lub prawie ludzki.
Niektóre zachowują kształt kota, ale mówią ludzkim językiem i noszą ubrania (jak np. Baron z Narzeczonej dla kota?). Według niektórych legend te kotokształtne bakeneko zawiązują sobie ręczniki na głowach i tańczą na tylnich nogach.

Jak powstały bakeneko? Otóż istnieje ogólny pogląd, że wszystko zaczęło się od ryb.

Koty nie są zwierzętami rodzimymi dla Japonii. Zostały sprowadzone i służyły jako zwierzęta domowe i do łapania szczurów. W tamtych czasach większość Japończyków żyła na diecie z warzyw i ziaren, z bardzo małym dodatkiem mięsa i białka. Koty karmiono resztkami. Lecz wiadomo, że kotom - które są mięsożerne - nie wystarczą jakieś tam warzywka. I kiedy są głodne znajdą swoją porcję białka, gdzie tylko będą mogły.

I znalazły. W lampach oliwnych, w których ówczesnym paliwem był olej rybny.

Dla kota z niedoborem białka to było to, czego potrzebował. Wystarczyło stanąć na tylnich łapkach i wylizać lampkę z oleju rybnego.

Światło lampy też robiło swoje i kiedy wchodził właściciel - widział cień kota z wydłużonymi nogami - tak, jakby kot transformował się w człowieka.

Kocie okrzyki z kolei przywołują na myśl odgłosy wydawane przez ludzi.

I kiedy Japończycy wierzyli, że ich małe mruczki w nocy zmieniają się w ludzi, wtedy słysząc te kocie wyjce, byli pewni, że słyszą swoje koty mówiące po japońsku.

Najsławniejszą legendą o bakeneko jest Bakeneko Rebellion of Nabeshima.

Historia ta miała miejsce w prowincji Hizen  podczas rządów Nabeshima Mitsushige.

Nabeshima zatrudnił niejakiego Ryuzoji Matashichi, aby my służył. Pewnego dnia Matashichi popadł w niełaskę u swojego Pana i został skazany na śmierć.

Matka Matashichi'ego miała przez to złamane serce. Wyżaliła swoje smutki kotu, którego trzymali w domu, a potem popełniła samobósjtwo. Kot wylizał krew matki i wtedy zmienił się w bakeneko.

Co noc zakradał się do zamku Nabeshimy, aby go torturować.

Klątwa skończyła się, kiedy lojalny Nabeshimie Komori Hanzaemon walczył z kotem i pokonał go, ocalając dom Nabeshimy.

Nekomata

Według japońskiego folkloru, kiedy kot osiągnie wystarczająco stary wiek, wówczas jego ogon rozdawaja się i kot zaczyna chodzić na dwóch łapach. Normalny Mruczek zaczyna wtedy swoje drugie życie jako Nekomata.

Okres Kamakura - Nekomata Gór

Pierwsza wzmianka o nekomacie pojawiła się w okresie Kamakura (1185-1333) w opowieściach Yoshidy Kenko. Yoshida pisał "Głęboko w górach żyje istota zwana nekomata. Mówi się, że karmi się ludźmi". Mniej więcej w tym samym okresie Fujiwara Sadaie zapisał w "Meigetsuki" ("Nagrania jasnego księżyca", "Pamiętnik jasnego księżyca"), iż 8 sierpnia 1233 roku w Nanto nekomata z gór zabił i zjadł kilka osób.

Nekomata z gór jak widać nie był uroczym kociakiem z dwoma ogonami. Zabijał i pożerał tych, którzy zapuścili się zbyt daleko w góry.

Aczkolwiek w okresie Kamakura w istnieniu nekomaty nie było nic nadprzyrodzonego - po prostu kolejny górski drapieżnik.

Legenda o nekomacie zaczęła zmieniać się w okresie Edo.

Najpierw we wczesnym okresie Edo zaczęto urozmaicać sobie opowiadania o nekomacie - nekomata większy od dzika, nekomata tak duży jak lew czy pantera, nekomata wystarczająco duży, by unieść psa w pysku...

Aż w połowie okresu Edo nadeszła prawdziwa przemiana legendy o nekomacie.
Podczas gdy góry wciąż były siedliskiem drapieżnych bestii, wierzono, iż nekomata ewoluował z domowego kota, który osiągnąwszy bardzo stary wiek opuszczał dom i ruszał w góry, by tam żyć jako nekomata. Dlatego też uważane jest za niebezpieczne zbyt długie trzymanie kota w domu.

Kasha

Jeśli byłeś zły i umarłeś... wtedy zostaniesz zabrany przez Kota jedzącego trupy jeżdzącego na ognistym rydwanie. 

Albo umarłeś w domu, a Twój kochany domowy zwierzaczek myśli, iż Twoje pogrążone w grzechu ciało będzie dobrą przekąską...

Hę? Że jak?!

kasha -　火車 - czyli ognisty rydwan, ognisty pojazd.

W okresie Kamakura wierzono, że żyje się w czasach ostatecznych i ma się tylko jedno życie. Wierzono, że człowiek utknął między Piekłem a Odkupieniem przez Amidę Buddhę.

I jeżeli człowiek za tego swojego życia był zły, wtedy po śmierci był zabierany w ognistym rydwanie do Piekła.

A teraz, jakim cudem z tego ognistego rydwanu zrobił się Kot jedzący zwłoki?!

Otóż była to wizja artysty Toriyama Sekien, który lubił łączyć folklor ze swoją własną wyobraźnią i w drugim tomie "Ilustrowanej Nocy Parady Stu Demonów" narysował kasha jako kota w płomieniach.

Z jakichś powodów wpływy Sekiena na youkai były bardzo głębokie i obraz kasha jako kota zaczął się przyjmować.

A kiedy człowiek umarł w domu i nikt o tym nie wiedział  - to taki trup sobie leżał kilka dni, aż domowy Mruczek decydował zrobić sobie ucztę, bo co ma mięso leżeć i gnić, skoro można go zjeść?

Itadakimasu :)

W ten sposób kasha wyewoluował z ognistego rydwanu w kotka jedzącego zwłoki.

To tyle o kotkach.

Miłego czytania i głaskania swoich kocich podopiecznych.

Jak podrosną, to was zabiją i zjedzą :)

______________________________

źródło:

http://japanese.about.com/

http://hyakumonogatari.com/

Partykuły miejsca, lokacji で、に、の and に/へ

Partykuły które wskazują miejsce gdzie dana czynność, akcja miała miejsce lub miejsce gdzie coś się znajduje.

1. で (de)
2. に (ni)
3. の (no)
4. に/へ (ni/e)

Jaka jest różnica pomiędzy tymi partykułami?

1. で(de) wskazuje miejsce gdzie dana akcja się odbywa. Angielski odpowiednik "at", "in".

• 毎日、朝食は家で食べます。 
• Mainichi, choushoku wa ie de tabemasu.
• Codziennie sniadanie w domu jem.
• アマヤさんは、Soccer で働いています
• Amaya-san wa, Soccer de hataraite imasu.
• Amaya w Sokerze pracuje.
で (de) jest również używane kiedy miejsce nie jest fizyczną lokalizacją jak na przykład jakaś okazja (ślub) czy sytuacja (konferencja prasowa)
• アマヤさんとアンコさんは, 結婚式で踊りいます。
• Amaya-san to Anko-san wa, kekkonshiki de odori imasu.
• Amaya-san i Anko, na ślubie tańczą.

2. に (ni) wskazuje gdzie coś się znajduje lub istnieje i często występuje z czasownikami ある (aru; nieożywione) oraz いる (iru; ożywione). W porównaniu do partykuły で, która również wskazuje lokalizacje odbywającej sie akcji, ni wskazuje lokalizacje akcji, która jest raczej statyczna niż dynamiczna. Angielski odpowiednik "in".

• 私の両親の家は、イギリスにあります。
• Watashi no ryoushin no ie wa, Igirisu ni arimasu.
• Moich rodziców dom jest w Anglii.
に (ni) wskazuje cel kiedy jest użyty z czasownikami ukazującymi ruch do wewnątrz. へ (e) może zastąpić に (ni) w tym znaczeniu, jednakże に jest częściej używane. Angielski odpowiednik "in", "into".
• あの大学にどうしても、入りたいんです。
• Ano daigaku ni doushite mo, hairitai n' desu.
• Za wszelką cenę chcę dostać się na ten Uniwesytet.
• 夢の中にアーサー君が出てきたんだって？
• Yume no naka ni Aasaa-kun dete kita n' datte?
• Czy to prawda , że Artur pojawił się w Twoich snach?
に (ni) wskazuje lokalizacje gdzie akcja ma miejsce, kiedy występuje razem z następującymi czasownikami:
 座る (suwaru; siadać)
• そのソファに座って、お待ちください。
• Sono sofaa ni suwatte, omochi kudasai.
• Tamtej sofie usiąść , poczekać proszę.
勤める（tsutomeru; pracować)
• ベアタさんは、雑誌に勤めています。
• Beata san wa, zasshi ni tsutomete imasu.
• Beata w magazynie pracuje.
置く（oku; kłaść, umieszczać)
• すみませんが、鞄はそこにおいてください。
• sumimasen ga, kaban wa soko ni oite kudasai.
• Przepraszam, torbę tam umieścić poproszę.
住む（sumu; mieszkać, przebywać)
• 将来、ポズナンにすみたい。
• Shourai, Pozunan ni sumitai.
• W przyszłości, w Poznaniu mieszkać chcę.
積もる（tsumoru; piętrzyć się, gromadzić się)
• ずいぶん屋根に雪が積もりましたね。
• Zuibun yane ni yuki ga tsumotimashita ne.
• Snieg naprawdę nagromadził się na dachu.
Porównaj to do で (de) który ma tą samą funkcję z większością innych czasowników. Angielski odpowiednik "in", "on".

3. の (no) - wskazuje względne położenie czegoś; często używane jest ze słowami takimi jak 上(ue; u góry),下(shita; u dołu), 横(yoko; obok), 中(naka; w środku), そば(soba; obok), まえ(mae; przed).

1. あの山の上の展望台に行ってみよう。
2. Ano yama no ue no tenboudai ni itte myou.
3. Chodźmy na platformę widowiskową tamtego szczytu góry.

4. へ／に (e/ni). Wskazuje miejsce w kierunku którego coś się porusza. へ i に są zamienne jeżeli używane z czasownikami takimi jak :　行く (iku; iść),　来る (kuru; przyjść),　戻る(modoru; wracać), 帰る(kaeru; powrót). Angielski odpowiednik "in", "at".

• 昼はあの店へ／に行って食事をしよう。
• Hiru wa ano mise e/ni itte shokuji o shiyou.
• Na lunch, do tego sklepu chodźmy.

Zaczerpnięte z 'How to tell the difference between japanese particles' by Naoko Chino.

Przymiotniki

Przymiotnik to słowo opisujące rzeczownik, np. ładna sukienka

Jednakże, przymiotniki w języku japońskim nie pasują stricte dokładnie do powyższej definicji.

Przymiotniki w języku japońskim można podzielić na:

1. przymiotniki czasownikowe (i-przymiotniki)

2. quasi-przymiotniki (na-przymiotniki)

1. Przymiotniki czasownikowe

Są to zwykłe przymiotniki.
Przymiotniki tej grupy w formie słownikowej kończą się na: -ai, -ii, -oi, -ui.

Nazywane są przez to -i przymiotnikami.

np.

chiisai - mały

yasui - tani

oishii - pyszny, smaczny

yasashii - łatwy

omoshiroi - ciekawy

ii - dobry

warui - zły

amai - słodki

shiroi - biały

-i przymiotniki w formach takich, jak podane powyżej, mogą opisywać rzeczowniki tak, jak w definicji na początku notki, np.

chiisai usagi - mały królik

omoshiroi hon - ciekawa książka

oishii ringo - smaczne jabłko

Powyższe przymiotniki podane były w formie słownikowej.

Aby utworzyć formę czasownikową, należy odciąć końcówkę -i. W ten sposób otrzymamy rdzeń danego przymiotnika.

akai (czerwony) | aka-

omoshiroi (smaczny, pyszny) | omoshiro-

yasui (tani) | yasu-

suzushii (super, "cool") | suzushi-

Zdania w języku japońskim wymagają orzeczenia, 

w przeciwieństwie do podmiotu - który można pominąć, jeśli wynika on z kontekstu.

Do tego forma słownikowa przymiotników czasownikowych jest niczym zwykła, teraźniejsza forma czasownika, dzięki czemu każdy przymiotnik czasownikowy może sam w sobie tworzyć zdanie.

np.

muzukashii - jest trudne

kono hon ha, omoshiroi - ta książka jest interesująca

Jak utworzyć z przymiotników inne formy czasowników?

a) aby uzyskać zwykłą formę czasu przeszłego, do rdzenia przymiotnika dodajemy końcówkę -katta.

np.

oishii - jest pyszne | oishikatta - było pyszne

wakai - jest młody | wakakatta - był młody

chiisai - jest mały | chiisakatta - był mały

b) aby uzyskać przeczenie zwykłych form czasu teraźniejszego i przeszłego, dodajemy do rdzenia końcówkę - ku + nai

Pamiętajmy przy tym, by przy formie przeszłej nie zapominać o dodaniu końcówki -katta.

np.

chiisaku nai - nie jest mały | chiisaku nakatta - nie był mały

shiroku nai - nie jest biały | shiroku nakatta - nie był biały

c) aby uzyskać formę grzeczną, dodajemy po prostu desu

np.

A: ringo wa dou desuka? - Co sądzisz o tym jabłku? 

B: oishii desu  - Jest pyszne.

B: oishikatta desu - Było pyszne.

( *ω* )

d) aby uzyskać przeczenie formy grzecznej, używamy formy z końcówką -ku i dodajemy do tego arimasen do czasu teraźniejszego lub arimasen deshita do czasu przeszłego.

np.

B: kono hon ha dou desuka? - Co sądzisz o tej książce?

A: omoshiroku arimasen - Nie jest ciekawa.

A: omoshiroku arimasen deshita - Nie była ciekawa.

Łączenie -i przymiotników

Jeśli chcemy zestawić obok siebie dwa lub więcej -i przymiotników uzupełniających się, zgodnych ze sobą, należy w każdym z nich (z wyjątkiem tego na końcu), zamienić końcówkę -i na -kute.

np.

wakakute chiisai - młody i mały

atarashikute ookikute takai - nowy, duży i drogi

Jeśli chcemy zestawić obok siebie dwa -i przymiotniki niezgodne ze sobą, wykluczające się, wtedy do pierwszego przymiotnika dodajemy desu-ga, co znaczy ale.

np.

chiisai desu-ga tsuyoi - mały, ale silny

2. quasi-przymiotniki

Słowa tej grupy mają charakterystykę rzeczowniko-podobną  i mogą przekazać przymiotnikowe znaczenie.

Jeśli chcemy użyć przymiotnika rzeczownikowego do opisu jakiegoś rzeczownika,

wówczas dodajmy do przymiotnika końcówkę -na.

Przez to nazywane są -na przymiotnikami.

np.

kireina onna - piękna kobieta

sukina uta - ulubiona piosenka

shizukana heya - cichy pokój

iroirona hon - różne książki

hetana hisho - niedobra sekretarka (niedobra w sekretarskich umiejętnościach)

Końcówkę -na dodajemy tylko, jeśli zestawiamy przymiotnik z rzeczownikiem.

Aby utworzyć formę prostą  od na-przymiotnika dodajemy odpowiednią formę desu

Formy desu (tylko kilka)

teraźniejsze: 

zwykła - da

grzeczna - desu

teraźniejsze przeczące:

zwykła - dewa nai/ja nai

grzeczna - dewa arimasen/ja arimasen

przeszłe:

zwykła - datta

grzeczna - deshita

przeszłe przeczące:

zwykła - dewa nakatta

grzeczna - dewa arimasen deshita

np.

hana ha, kirei dewa nakatta - Kwiaty nie były piękne.

sakana ha, suki desu - ryby lubię

-na przymiotniki - tak jak japońskie rzeczowniki - nie odmieniają się, tzn. oprócz dodawania czasem do nich jakichś pseudopartykuł nic z nimi nie robimy. Odmieniamy za to formę desu.

Łączenie -na przymiotników

Jeśli chcemy zestawić ze sobą dwa lub więcej -na przymiotników zgodnych ze sobą, wtedy do każdego z przymiotników (oprócz tego na końcu) dodajemy końcówkę -de, np.
kirei-de yumei - piękna i sławna
Również w połączeniu z i-przymiotnikiem trzeba pamiętać o dodaniu do -na przymiotnika końcówki -de,np.
shizuka-de ii - cichy i dobry

Jeśli natomiast chcemy zestawić ze sobą przymiotniki, które się wykluczają, wtedy - tak, jak w przypadku -i przymiotników, do pierwszego -na przymiotnika dodajemy desu-ga, np.

genki desu-ga furui - zdrowy ale stary

Uff, tyle na dziś.
c.d.n.

_______________________________________________________

- http://benkyo.pl/forum/viewtopic.php?f=32&t=808

- Master the Basics Japanese, Barron's foreign langauge guides